เตรียมตัวให้พร้อม!มันกำลังมา แจ้งข่าวสารการชำระโลก

ออคนเขาคุยกันอยู่ดีๆ มีแฃกไม่ได้รับเชิญมาว่าใครลอยๆดีจัง เหมีอนในหนังเลย แต่ป้าเป็นนักแสดงช่องไหน หรือเป้นดาราฮอลีวูดคะ ตีบทซะแตกเลย ทีหลังไม่ต้องนะคะ ไม่มึใครเขาต้องการแขกรับเชิญประเภทนี้ค่ะ แเล้วที่บอกว่ากัดกะแม่ชีจิตยิ้ม คนดีๆเขาไม่ใช้คำว่ากัดนะคะ แม่ชีเป็นสมณเพศโปรดให้เกียรติท่านด้วยนะคะ ท่านไม่ใช่สุนัขค่ะ แล้วแม่ชีท่านก็เป็นแม่ชีที่ดี มีเมตตานะคะ ถึงแม้บางทีอาจจะเข้าใจผิดเพราะกรรมของท่าน แต่หนูก็เคารพในความดีของท่าน ท่านพยายามที่จะลดละกิเลสตัณหาค่ะ อย่างน้อยพยายามจะเอาดีค่ะ

แล้วสำหรับแขกรับเชิญแบบนี้ทีหลังเขาไม่ได้เชิญก็กรุณารักษามารยาทสังคมด้วยนะคะ ว่าสิ่งใดควรทำ สิ่งใดไม่ควรทำ แต่ถ้าเป็นแขกรับเชิญของแม่ชีก็ไม่ว่ากัน แต่เอ๊ะ เห็นแม่ชีบอกว่าคล้ายๆคนๆนึงยูสเซอร์เนมคล้ายๆกัน คอยตามจิกกัด แย่งผัวแย่งเมีย อยากเป็นนางแก้ว แต่ทีหลังก่อนเข้าก่อนโพสรบกวนสอบถามเจ้าของกระทู้ก่อนนะคะ ว่าเขารับเชิญมาหรือเปล่า เพื่อเป็นการรักษามารยาทที่ดีต่อกันในสังคมไทยค่ะ มาช่วยกันทำสังคมให้น่าอยู่นะคะ

แล้วที่บอกว่าบ่นๆตามประสาคนแก่ ขอแนะนำว่าหากมีปัญหาเครียดในที่ทำงานหรือกับเพื่อนร่วมงาน ลองปรึกษากับสามีดูนะคะ เผื่อจะได้คำแนะนำดีๆค่ะะ นี่ห้องธรรมะนะคะ ไม่ใช่ห้องเป็นที่ระบายความเครียดใคร แต่ก็เข้าใจค่ะว่าคงทุกข์กาย ทุกข์ใจมาก ไม่อย่างนั้น คงไม่มาโพสแบบนี้ มีอะไรให้ช่วยก็บอกนะคะ ช่วยได้ยินดีช่วยค่ะ คนไทยด้วยกัน รู้ว่าการใช้ชีวิตอยู่ในต่างแดน ปากกัด ตีนถีบ อดบ้าง อิ่มบ้างอ งานเลี้ยงเด็กมันหนักอยู่แล้ว อาจะเกิดความเครียดได้ เข้าใจค่ะ

 

ขอบคุณที่แนะนำค่ะ

สาธุอนุโมทนามิ

 

เรื่องแค่นี้ ต่อให้ ด่าต่อหน้า ด่าหยาบคาย ด่าสถุล อารมณ์ข้าก็จะไม่ร้อนใจ
นี้คือพิษ จากการท่องเวบ แล้วมาบ่นๆ โดยลืมดูว่า
การที่เราเข้ามานั้น เขาจะเป็นเพื่อนกับเราได้มั้ยเพราะว่า เป็นผู้หญิงเหมือนกัน ... บ่นกับผู้ชายก็ว่าหาสามี
บ่นกับผู้หญิง ก็ว่าไปด่าเขา .. โลกเนตคือโลกที่ว่างเปล่า ถ้าเราไม่รับ เราIgnore เราก็ไม่ทุกข์

อักโกสกสูตร .. พระพุทธเจ้าไม่รับคำด่าของพราหมณ์
[๖๓๑] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ในพระวิหารเวฬุวันอันเป็นที่พระราชทานเหยื่อแก่กระแต กรุงราชคฤห์. อักโกสกภารทวาชพรหมณ์ได้สดับมาว่า ได้ยินว่า พราหมณภารทวาชโคตรออกจากเรือบวชเป็นบรรพชิต ในสำนักของพระสมณโคดมแล้ว ดังนี้ก็โกรธ ขัดใจ เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าถึงที่ประทับ ครั้นแล้ว ด่าบริภาษพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วยวาจาอันหยาบคาย มิใช่ของสัตบุรุษ.

[๖๓๒] เมื่ออักโกสกภารทวาชพราหมณ์กล่าวอย่างนี้แล้ว พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสกะอักโกสกภารทวาชพราหมณ์ว่า ดูก่อนพราหมณ์ ท่านย่อมสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน มิตรและอำมาตย์ ญาติสาโลหิต ผู้เป็นแขกของท่าน ย่อมมาบ้างไหม. อักโกสกภารทวาชพราหมณ์ตอบว่า พระโคดมผู้เจริญ มิตรและอำมาตย์ ญาติสาโลหิต ผู้เป็นแขกของข้าพระองค์ย่อมมาเป็นบางคราว.
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า ดูก่อนพราหมณ์ ท่านย่อมสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน ท่านจัดของเคี้ยวของบริโภคหรือของดื่มต้อนรับมิตรและอำมาตย์ ญาติสาโลหิต ผู้เป็นแขกเหล่านั้นบ้างหรือไม่.
อ. พระโคดมผู้เจริญ ข้าพระองค์จัดของเคี้ยวของบริโภคหรือของดื่มต้อนรับมิตรและอำมาตย์ ญาติสาโลหิต ผู้เป็นแขกเหล่านั้นบ้างในบางคราว.
พ. ดูก่อนพราหมณ์ ก็ถ้าว่ามิตรและอำมาตย์ ญาติสาโลหิต ผู้เป็นแขกเหล่านั้นไม่รับ ของเคี้ยวของบริโภคหรือของดื่มนั้นจะเป็นของใคร.
อ. พระโคดมผู้เจริญ ถ้าว่ามิตรและอำมาตย์ ญาติสาโลหิต ผู้เป็นแขกเหล่านั้นไม่รับของเคี้ยวของบริโภคหรือของดื่มนั้น ก็เป็นของข้าพระองค์อย่างเดิม.
พ. ดูก่อนพราหมณ์ ข้อนี้ก็อย่างเดียวกัน ท่านด่าเราผู้ไม่ด่าอยู่ ท่านโกรธเราผู้ไม่โกรธอยู่ ท่านหมายมั่นเราผู้ไม่หมายมั่นอยู่ เราไม่รับเรื่องมีการด่าเป็นต้นของท่านนั้น ดูก่อนพราหมณ์ เรื่องมีการด่าเป็นต้นนั้นก็เป็นของท่านผู้เดียว ดูก่อนพราหมณ์ เรื่องมีการด่าเป็นต้นนั้นก็เป็นของท่านผู้เดียว แล้วตรัสต่อไปว่า ดูก่อนพราหมณ์ ผู้ใดด่าตอบบุคคลผู้ด่าอยู่ โกรธตอบบุคคลผู้โกรธอยู่ หมายมั่นตอบบุคคลผู้หมายมั่นอยู่ ดูก่อนพราหมณ์ ผู้นี้เรากล่าวว่าย่อมบริโภคด้วยกัน ย่อมการทำตอบกัน เรานั้นไม่บริโภคร่วม ไม่กระทำตอบด้วยท่านเป็นอันขาด ดูก่อนพราหมณ์ เรื่องมีการด่าเป็นต้นนั้นเป็นของท่านผู้เดียว ดูก่อนพราหมณ์ เรื่องมีการด่าเป็นต้นนั้นเป็นของท่านผู้เดียว.
อ. บริษัทพร้อมด้วยพระราชา ย่อมทราบพระโคดมผู้เจริญ อย่างนี้ว่าพระสมณโคดมเป็นพระอรหันต์ ก็เมื่อเป็นเช่นนั้น ไฉนพระโคดมผู้เจริญจึงยังโกรธอยู่เล่า.
[๖๓๓] พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า ผู้ไม่โกรธ ฝึกฝนตนแล้ว มีความเป็นอยู่สม่ำเสมอ หลุดพ้นแล้ว เพราะรู้ชอบ สงบ คงที่อยู่ ความโกรธจักมีมาแต่ที่ไหน ผู้ใดโกรธตอบบุคคลผู้โกรธแล้ว ผู้นั้นเป็นผู้ลามกกว่าบุคคลนั้นแหละ เพราะการโกรธตอบนั้น บุคคลไม่โกรธตอบบุคคลผู้โกรธแล้ว ชื่อว่า ย่อมชนะสงครามอันบุคคลชนะได้โดยยาก ผู้ใดรู้ว่าผู้อื่นโกรธ แล้วเป็นผู้มีสติสงบเสียได้ ผู้นั้นชื่อว่าย่อมประพฤติประโยชน์แก่ทั้งสองฝ่าย คือ แก่ตนและแก่บุคคลอื่น เมื่อผู้นั้นรักษาประโยชน์อยู่ทั้งสองฝ่าย คือ ของตนและของบุคคลอื่น ชนทั้งหลายผู้ไม่ฉลาดในธรรมย่อมสำคัญบุคคลนั้นว่า เป็นคนเขลา ดังนี้.
[๖๓๔] เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสเจ้าอย่างนี้แล้ว อักโกสกภารทาวชพราหมณ์ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก พระโคดมผู้เจริญทรงประกาศพระธรรมโดยปริยายเป็นอันมากเปรียบเหมือนบุคคลหงายของที่คว่ำเปิดของที่ปิด บอกทางแก่คนหลงทาง หรือส่องประทีปในที่มืดด้วยคิดว่า คนมีจักษุย่อมเห็นรูปฉฉะนั้น ข้าพระองค์นี้ขอถึงพระโคดมผู้เจริญ พระธรรม และพระภิกษุสงฆ์ว่าเป็นสรณะ ขอข้าพระองค์พึงได้บรรพชา พึงได้อุปสมบทในสำนักของพระโคดมผู้เจริญ.
อักโกสกภารทวาชพราหมณ์ ได้บรรพชา ได้อุปสมบทแล้ว ในสำนักของพระผู้มีพระภาคเจ้า ก็ท่านอักโกสกภารทวาชะอุปสมบทแล้วไม่นานแล หลีกไปอยู่ผู้เดียว ไม่ประมาท มีความเพียร มีจิตมั่นคงอยู่ ไม่นานเท่าไรนัก ก็กระทำให้แจ้งซึ่งคุณวิเศษยอดเยี่ยม เป็นที่สุดแห่งพรหมจรรย์ ซึ่งกุลบุตรทั้งหลายออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิตโดยชอบมีความต้องการ ด้วยปัญญาเป็นเครื่องรู้ยิ่งเองในปัจจุบันนี้เข้าถึงอยู่ ได้ทราบว่าชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว กิจที่จะต้องทำได้ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นอีกเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี ก็แหละ ท่านพระอักโกสกภารทวาชะได้เป็นพระอรหันต์รูปหนึ่ง ในบรรดาพระอรหันต์ทั้งหลาย ดังนี้แล.


สาธุอนุโมทนามิ ดวงตาเห็นธรรมเถิด

 

ยืนดูอยู่ จะปูเสี่อดีไหมน๊าาาาาา...ใช้หมองนั่งมาทิ แป๊บบบบบบ

 

//
มาจะกล่าวบทไป ...... นมัสการแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ครั้งหนึ่ง ณ แคว้นปัญจาละที่อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของแคว้นโกศล มีกรุงโกสัมพีเป็นเมืองหลวง เมื่อพระพุทธองค์เข้าไปในเมือง ทรงถูกเหล่าชนมิจฉาทิฏฐิ ซึ่งได้รับสินจ้างจากพระนางมาคันทิยาผู้ผูกอาฆาตในพระพุทธองค์ ติดตามด่าประจานเฉพาะพระพักตร์(ต่อหน้า) ด้วยถ้อยคำชั้นต่ำ หยาบช้า ไม่ใช่ผู้ดีในทุกที่ทุกแห่งที่เสด็จไป จนท่านพระอานนท์ทนฟังไม่ไหว ได้กราบทูลพระพุทธองค์ว่าควรจะเสด็จหนีไปเมืองอื่นเสีย

มูลเหตุที่นางมาคันทิยาผูกอาฆาตพระพุทธเจ้า เกิดจากเมื่อตอนที่พระพุทธองค์ตรัสรู้ใหม่ๆ พระพุทธเจ้าทรงเสด็จไปโปรดแสดงธรรมแก่บิดาและมารดาของนางมาคันทิยา(ตอนนั้นยังเป็นเด็กรุ่น) เมื่อบิดามารดาของนางคันทิยาเห็นพระสิริโฉมอันหล่อเหลางดงามที่สุดของพระพุทธเจ้า ก็ถูกอกถูกใจนักหนา จึงประสงค์จะยกลูกสาวให้เป็นภรรยาของพระพุทธองค์ แต่พระพุทธเจ้ากลับตรัสตอบว่า
“พราหมณ์....เมื่อได้เห็นนางตัณหา นางราคา และนางอรดี ซึ่งทรงความงามเหนือสามโลก เราก็หาพอใจแต่น้อยไม่ ก็ทำไมเล่าเราจะพอใจในสรีระแห่งธิดาของท่านซึ่งเต็มไปด้วยมูตรและคูถ พราหมณ์เอย อย่าว่าแต่จะให้แตะต้องด้วยมือเลย เราไม่ปรารถนาจะแตะต้องธิดาของท่านแม้ด้วยเท้าหรอกนะ”
พระดำรัสตอนสุดท้ายของพระผู้มีพระภาคนี้ เป็นเสมือนสายฟ้าฟาดเปรี้ยงลงบนใบหน้าของบุตรีพราหมณ์ นางรู้สึกร้อนผ่านไปหมดทั้งร่าง
สำหรับสตรีสาว อะไรจะเป็นเรื่องเจ็บปวดยิ่งไปกว่าการเสนอตัวให้ชาย แล้วถูกเขาเขี่ยทิ้งอย่างไม่ไยดี ดังนั้นนัยน์ตาซึ่งเคยหวานเยิ้มของนาง จึงถูกเคี่ยวให้เหือดแห้งไปด้วยไฟโทสะใบหน้าซึ่งเคยถูกชมว่างามเหมือนจันทร์เพ็ญนั้น บัดนี้ได้ถูกเมฆคือความโกรธเคลื่อนเข้ามาบดบังเสียแล้ว
นางผูกใจเจ็บในพระศาสดาสุดประมาณพระตถาคตเจ้าสังเกตเห็นกิริยาอาการของนางโดยตลอดแต่หาสนพระทัยอันใดไม่ ทรงแสดงอนุปุพพิกถา พรรณนาถึงเรื่องทาน ศีล ผลแห่งทาน ศีล โทษของกาม และอานิสงส์แห่งการหลีกเร้นออกจากกาม ที่เรียกว่า เนกขัมมะ ฟอกอัธยาศัยแห่งพราหมณ์และพราหมณี จนทรงเห็นว่ามีจิตอ่อน ควรแก่พระธรรม เทศนา ชั้นสูง แล้วพระผู้มีพระภาคก็ทรงประกาศ สามุกกังสิกาธรรมเทศนา คือ อริยสัจ ๔ ประหนึ่งช่างย้อมผู้ฉลาด ฟอกผ้าให้สะอาดแล้วนำมาย้อมสีที่ตนต้องการ
พระธรรมเทศนา จบลงด้วยการสำเร็จมรรคผลของพราหมณ์และพราหมณี พระพุทธองค์เสด็จลุกจากอาสนะ ทิ้งมาคันทิยคามไว้เบื้องหลัง มุ่งสู่ชนบทอื่นเพื่อโปรดเวไนยสัตว์ต่อไป
ด้วยความพยายามอย่างยิ่งยวด ในการที่จะแก้แค้นพระศาสดา เครื่องมือในการใช้ความพยายามของนางมีอย่างเดียวคือความงาม เมื่อมีความพยายาม ความสำเร็จยอมตามมาเสมอและในความพยายามนั้น ถ้าจังหวะดีก็จะทำให้สำเร็จเร็วขึ้นดังนั้นต่อมาไม่ช้านัก นางได้เป็นมเหสีของพระเจ้าอุเทนแห่งโกสัมพี โดยวิธีใดไม่แจ้ง นับว่าได้เป็นใหญ่เป็นโตพอที่จะหาทางแก้แค้นพระศาสดาได้โดยสะดวก ดังนั้นเมื่อนางทราบว่า พระตถาคตเจ้าเสด็จมาโกสัมพี นางจึงยินดียิ่งนัก จึงจ้างบริวารของนางบ้าง ทาสและกรรมกรบ้าง ให้เที่ยวติตตามต่าพระศาสดาทุกมุมเมือง ทุกหนทุกแห่งที่พระองค์ทรงเหยียบย่างไป ด้วยวัตถุเป็นเครื่องบริภาษ 10 ประการ ซึ่งถือว่า หยาบคาย บาดหูอย่างรุนแรงที่สุดในยุคสมัยนั้น คือ “เจ้าเป็นโจร เจ้าเป็นคนพาล เจ้าเป็นบ้า เจ้าเป็นอูฐ เจ้าเป็นวัว เจ้าเป็นลา เจ้าเป็นสัตว์นรก เจ้าเป็นสัตว์ดิรัจฉาน สุคติของเจ้าไม่มี และเจ้าหวังได้ทุคติอย่างเดียว..ฯลฯ”
แม้พระพุทธองค์ซึ่งเป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้เองโดยชอบแล้วจะไม่ทรงรู้สึกหวั่นไหวไปตามคำด่าคำว่าของคนทั้งหลาย แต่พระอานนท์กลับทนมิได้ จึงกราบทูลแนะนำไปว่า

“พระองค์ผู้เจริญ อย่าอยู่เลยที่นี่ คนเขาด่ามากเหลือเกิน”
“จะไปไหน อานนท์” พระศาสดาตรัส
“ไปเมืองอื่นเถิดพระเจ้าข้า สาวัตถี ราชคฤห์ สาเกต หรือเมืองไหนๆ ก็ได้ ที่ไม่ใช่โกสัมพี”
“ถ้าเขาด่าเราที่นั่นอีก? ”
“ก็ไปเมืองอื่นอีก พระเจ้าข้า”
“ถ้าที่เมืองนั้นเขาด่าเราอีก? ”
“ไปต่อไป พระเจ้าข้า”
“อย่าเลย อานนท์ เธออย่าพอใจให้ตถาคตทำอย่างนั้นถ้าจะต้องทำอย่างเธอว่า เราจะไม่มีแผ่นดินอยู่
มนุษย์เราอยู่ที่ไหนจะไม่ให้มีคนรักคนชังนั้น เห็นจะไม่ได้เรื่องเกิดขึ้นที่ใดควรให้ระงับลง ณ ที่นั่นเสียก่อนแล้วจึงค่อยไป อานนท์ เรื่องที่เกิดขึ้นแก่ตถาคตนั้นจะไม่ยืดยาวเกิน ๗ วัน คือจะต้องระงับลงภายใน ๗ วันเท่านั้น..."
แล้วพระพุทธองค์ก็ตรัสต่อไปว่า
"อานนท์...เราจะอดทนต่อคำล่วงเกินของผู้อื่น เหมือนช้างศึกก้าวลงสู่สงคราม ต้องทนต่อลูกศรซึ่งมาจากทิศทั้ง ๔ เพราะคนในโลกนี้ส่วนมากเป็นคนชั่ว คอยแส่หาแต่โทษของผู้อื่น เธอจงดูเถิด...พระราชาทั้งหลายย่อมทรงราชพาหนะตัวที่ฝึกแล้วไปสู่ที่ชุมนุมชน เป็นสัตว์ที่ออกชุมนุมชนได้ อานนท์เอยในหมู่มนุษย์นี้ ผู้ใดฝึกตนให้เป็นคนอดทนต่อคำล่วงเกินของผู้อื่นได้ จัดว่าเป็นผู้ประเสริฐสุด ม้าอัสดร ม้าสินธพ พญาช้างตระกูลมหานาคที่ได้รับฝึกแล้ว จัดเป็นสัตว์อาชาไนย สัตว์อาชาไนยเป็นสัตว์ที่ประเสริฐ แต่คนที่ฝึกตนดีแล้วยังประเสริฐกว่าสัตว์เหล่านั้น"
“ดูก่อน อานนท์ ผู้อดทนต่อคำล่วงเกินของผู้สูงกว่าก็เพราะความกลัว อดทนต่อคำล่วงเกินของผู้เสมอกัน เพราะเห็นว่าพอสู้กันได้(ยังถือว่าธรรมดาๆ) แต่ผู้ใดอดทนต่อคำล่วงเกินของผู้ซึ่งด้อยกว่าตน เราเรียกความอดทนนั้นว่าสูงสุด
ผู้มีความอดทน มีเมตตา ยอมเป็นผู้มีลาภ มียศ อยู่เป็นสุข เป็นที่รักของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เปิดประตูแห่งความสุขความสงบได้โดยง่าย สามารถขุดมูลเหตุแห่งการทะเลาะวิวาทเสียได้ คุณธรรมทั้งมวล มีศีล สมาธิเป็นต้น ยอมเจริญงอกงามแก่ผู้มีความอดทนทั้งสิ้น”
ในที่สุด ทาสและกรรมกรที่พระนางมาคันทิยาว่าจ้างมาด่าพระมหาสมณะก็เลิกราไปเอง เพราะเขาทั้งหลายรู้สึกว่าเขากำลังด่าเสาศิลาแท่งทึบ ซึ่งไม่หวั่นไหวเลย
ความพยายามของพระนางมาคันทิยาเป็นอันล้มเหลวอาวุโส..พระศาสดาเคยตรัสไว้ว่า
“ภูเขาศิลาล้วนยอมไม่หวั่นไหวด้วยลมจากทิศทั้ง ๔ ฉันใด บัณฑิตยอมไม่หวั่นไหว เพราะด่านินทาและคำสรรเสริญฉันนั้น”
และที่สุด ผลกรรมก็ตามทันพระนางมาคันทิยาอย่างสาสมที่สุด ภายหลังจากที่พระนางมาคันทิยากลั่นแกล้งพระศาสดาไม่สมประสงค์ก็หันมาริษยาหาโทษให้พระนางสามาวดี พระนางถูกกล่าวหาหลายเรื่องจนพระเจ้าอุเทนทรงเชื่อ และจะประหารชีวิตพระนางสามาวดี แต่พระองค์ทรงทราบข้อเท็จจริงภายหลัง จึงสั่งประหารชีวิตพระนางมาคันทิยาพร้อมทั้งบริวารและญาติ ด้วยวิธีที่ทารุณอย่างยิ่ง นั่นก็คือการขุดหลุมฝังพระนางมาคันทิยาพร้อมด้วยบริวารผู้สมคบคิดแล้วเผาทั้งเป็นก่อนที่จะใช้ไถคราดจนอวัยวะทั้งปวงขาดกระจุยเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยอย่างน่าสยดสยองที่สุด พระนางมาคันทิยาจึงจบชีวิตลงด้วยกรรมที่พระนางก่อขึ้นเองด้วยอาการดังนี้

 

ลอง ค้นดู ประวัติ Aztec ค่ะ ชนเผ่าโหดเหี้ยม ในยุคสุญญกัลป์ แต่มีความรู้เรื่อง เขื่อน และการชลประทานทางน้ำค่ะ เป็นผู้ประดิษฐ์ ปฏิทิน ที่มีคนเข้าใจว่า กล่าวถึงการทำนายวันสิ้นโลกค่ะ ... บางครั้ง ประวัติศาสตร์ สอนการอยู่รอด บทเรียน และ คำตอบของคำถามต่างๆในยุคนี้ก็ได้นะ ...

 

ในวันที่ฟ้ามืด....

เพราะเหตุใด ยุคพลังงานใหม่จึงมีฟ้าใหม่ ฟ้าสดใสสวยงาม

ในปลายยุคพลังงาน เข้าสู่ระยะเวลาแห่งการชำระโลก ประจุลบอิสระ จำนวนมากมายในชั้นบรรยากาศโลกที่กล่าวถึงนี้ แม้จะเป็นปฏิกูลทางพลังงานจิตของมนุษย์ แต่ก็สามารถนำมาใช้เติมเต็มพลังอำนาจในการปฏิบัติทางเทคนิคของบรรดารูปธรรมผู้เป็นช่างเทคนิคเพื่อการชำระโลก (เจ้ากรรม-นายเวร) จำนวนนับล้าน ๆ รูปธรรม ซึ่งรอคอยกาลเวลาที่จะได้รับโอกาส ประจุลบซึ่งเคยเป็นพลังงานขยะ จะถูกนำมารีไซเคิ้ลให้เป็นพลังงานช่างเทคนิคนับล้านรูปธรรมในทางมิติพลังงานเพื่อการชำระโลกจนหมดสิ้นก็คราวนี้เอง

ขยะพลังงานในบรรยากาศโลก....

ผลกรรมในมิติทางพลังงาน ที่มนุษย์โลกส่วนใหญ่ที่ยังคิดแบบจิตมนุษย์ ที่ยังดำเนินชีวิตอยู่ด้วยความงมงายกับความไม่รู้มักจะกระทำผิดพลาดจนก่อผลกรรมเป็นขยะทางพลังงานขึ้นในระบบโลก

ขยะพลังงานจิตซึ่งเป็นด้านลบของมนุษย์ ที่สั่งสมอยู่ในชั้นบรรยากาศโลก มันเป็นภัยที่น่ากลัวสำหรับมนุษย์โลกไม่น้อยกว่าขยะพลังงานที่เป็นปฏิกูลจากอุตสาหกรรมซึ่งเป็นพิษร้ายต่อเครื่องยนต์แห่งกรรม(กายสังขาร)มนุษย์เลยทีเดียว

อาจกล่าวได้ว่า....ขยะพลังงานจิตด้านลบของมนุษย์ที่สั่งสมอยู่ในชั้นบรรยากาศโลก คือ สิ่งที่เป็นภัยต่อจิตวิญญาณ ของมนุษย์ และปฏิกูลพลังงานจากควันพิษอุตสาสหกรรมในชั้นบรรยากาศ คือ สิ่งที่เป็นภัยต่อเครื่องยนต์แห่งกรรม(กายสังขาร) อันเป็นเปลือกนอกของแก่นแท้มนุษย์นั่นเอง

มนุษย์หวั่นไหวหวาดกลัวสิ่งแวดล้อมเป็นพิษจากควันพิษหรืออากาศเสีย ที่จะทำร้ายกายสังขายของตนกันมาก เพราะเห็นอยู่รู้อยู่และเฝ้าติดตามศึกษากันอยู่พบว่ามันเป็นปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมของดาวเคราะห์โลกที่น่ากลัวอย่างยิ่ง

แต่มนุษย์ไม่รู้หรอกว่า ตลอดระยะเวลา 70,000 ปีเศษ ที่ผ่านมาแล้วนั้น มันมิใช่เพียงมิติทางกายภาพของระบบโลกอย่างเดียวเท่านั้นที่เกิดขยะขึ้นมากมายจนทำให้สิ่งแวดล้อมของมนุษย์เป็นพิษอย่างรุนแรง แต่ดาวเคราะห์โลกของมนุษย์ยังเกิดปฏิกูลขยะทางพลังงานในมิติของจิตวิญญาณด้านแก่นแท้อย่างรุนแรงอีกด้วยเช่นกัน มันรุนแรงเกินกว่าการคิดแบบจิตมนุษย์ที่จะรู้และเข้าใจได้ง่าย ๆ ที่ผ่านมาจึงไม่มีใครล่วงรู่เรื่องนี้เลย

มนุษย์ไม่รู้หรอกว่า อารมณ์หยาบ ๆรายวันของมนุษย์ที่เกิดจากกิเลสตัณหาทั้งหลายนั้น มันเป็นมายาที่สั่นสะเทือนจากจิตที่เป็นคลื่นความถี่ด้านลบเสียเป็นส่วนมาก การสั่นสะเทือนของจิตจะก่อให้เกิด พลังงานใหม่ ในรูปของคลื่นความถี่ทางไฟฟ้าแม่เหล็กด้านลบ โดยทุก ๆ อนุภาคของคลื่นพลังงานใหม่นี้จะมีคุณสมบัติทางไฟฟ้าเป็นลบทั้งสิ้น

ในขณะที่คลื่นพลังงานใหม่ด้านลบที่นำเหวี่ยงออกมาจากตาที่สาม ไปสู่เป้าหมายใด ๆ ทั้งใกล้ไกล และคลื่นที่ถูกเหวี่ยงออกไปจนสุดทางนี้จะวกกลับคืนสู่ตาที่สามอย่างต่อเนื่อง อนุภาคของคลื่นที่มีค่าไม่ต่างไปจากประจุไฟฟ้าลบนี้ คู่กรณีของมนุษย์เขาจะเป็นผู้รับมันไว้จำนวนหนึ่ง ส่วนที่เหลืออนุภาคด้านลบส่วนใหญ่ จะถูกเหนี่ยวรั้งไว้ในชั้นบรรยากาศโลกเสมอ และเหตุการณ์ที่ว่านี้เกิดขึ้นมานาน 7 หมื่นปีเศษ จนบัดนี้แล้ว

มนุษย์รู้หรือไม่ว่า เดือนมกราคม ปี 2544 อนุภาคประจุไฟฟ้าลบ เป็นขยะพลังงานจิตของมนุษย์โลก วัดค่าได้เป็นนำหนักมวลรวมกันถึง 100 กิโลกกรัม (อนุภาคประจุไฟฟ้าลบ 1 อนุภาค มีมวลเท่ากับ 10.5 มิลลิกรัม) ถ้า 100 กก. จะมีอนุภาคประจุลบเป็นขยะมากมายเท่าใดกันแน่?

ในสนามพลังงานดาวเคราะห์โลก หรือในชั้นบรรยากาศสูง ๆ ขึ้นไปนั้น จะกำนดให้ประจุไฟฟ้าบวกลบสมดุลกันอยู่เสมอ ถ้าจิตมนุษย์สร้างขยะพลังงานที่เป็นประจุไฟฟ้าลบอิสระ เหวี่ยงทิ้งในสนามพลังงานชั้นบรรยากาศมาก ๆ การเสียสมดุลของสนามไฟฟ้าย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ เมื่อสนามพลังงานไฟฟ้ามีค่าไม่สมดุล ความวิปริตแปรปรวนของภูมิอากาศอันเป็นปรากฎการ์ทางธรรมชาติของระบบโลกย่อมแปรปรวนไปด้วยดังที่มมนุษน์กำลังเผชิญอยู่อย่างรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ในปัจจุบันนี้

ถ้ามนุษย์โลกไม่มีคนดีเหลืออยู่เลย การเสียสมดุลด้านพลังงานของระบบโลกในกรณีนี้ ก็จะเพิ่มความรุนแรงขึ้นได้เรื่อย ๆ จนถึงขั้นวิกฤติโลกทีเดียว

 

เพราะป้ามาแบบดื้อๆ ไปดื้อๆ เป็น สไตล์ป้า

ใช้คำว่าป้าได้นี่ต้องหมายถึง คนที่บรรลุนิติภาวะ คนที่มีวุฒิภาวะแห่งความเป็นผู้หลักผู้ใหญ่
คำว่าผู้ใหญ่นี่ไปลา มาไหว้ค่ะ ไม่ใช่อยู่ๆนึกจะทำอะไรก็ทำ นึกจะว่าใครลอยๆแบบนี้ไม่ดีนะคะป้า หนูกลัวเพื่อนร่วมงานป้า หรือหัวหน้างาน หรือใครคนอื่นมาเห็นกิริยาของป้าเขาจะตำหนิป้าได้นะคะ พอดีเป็นห่วงน่ะคะ

ส่วนที่ บอกว่า บ่นๆๆๆ ก็คือบ่น แก่แล้วก็บ่นค่ะ
ส่วนที่ เขียนกลอน ก็เขียนสนุก ไม่ใช่หาผัว
(หรือแอ้ปธรรมะนักธรรมแต่มาหาผัวหาเมียก็ไม่ใช่ป้า)

ค่ะป้าเขาก็รู้กันทั้งนั้นแหละค่ะว่าใครเป็นักธรรมหาผัวแก้วหรือเมียแก้วในห้องวิทยาศาสตร์ค่ะป้า
แล้วอีกอย่างหนูก็ชอบกลอนของคุณป้าที่แต่งนะคะ เกี่ยวกับหญิงชาย ชอบกัน อาลัยอาวรณ์กัน ตามหากัน พลัดพรากกัน เหมือนในหนังดีค่ะ
ชอบค่ะ อ่านแล้วมันก็เพลินดีนะคะ เพลินให้คนบางคนหลงตนเองว่าเป็นนางแก้วบ้าง อยากหาสามีแก้วบ้าง ชอบค่ะ ชอบเพราะดีค่ะ

วันหลังสอนหนูแต่งบ้างนะคะ อยากเป็นกวีค่ะแบบสุนทรภู่ค่ะ

 

ใช่ค่ะป้า อาหารที่มีคนนำมาให้เรา ถ้าเราไม่รับก็เป็นของผู้ให้แต่เพียงผู้เดียวค่ะ ขว้างงูไม่พ้นคอ ตอนนี้งูมันพันคอหนูค่ะ

ให้ทุกข์แก่ท่านทุกนั้นถึงตัวค่ะ ป้าเก่งจัง

 

อ้าวป้าค่ะ เห็นแม่ชีบอกว่าคอยตามจิกกัด ซ้ำเติมท่านอยู่ แล้วยังกล้าเข้ามาโพสในกระทู้เขาอีก โหป้าสุดยอดเลยค่ะ

เขาเรียกว่าซีเมนต์เรียกพี่เลยค่ะ พอดีที่บ้านต้องการปูนซีเมนต์มาทำทางเดินพอดี ป้าพอจะแนะนำสถานที่ซื้อที่คุณภาพดีๆ อย่างหนา ห้าห่วงมีไหมค่ะะ ซีเมนต์ตรา 10 ห่วงก็ได้ค่ะ หนาดีค่ะ

 

ชอบจังคำครู

หากยังไม่รู้จริง ก็จงอย่าวิจารณ์ใครอื่น
หากยังไม่ดีจริง ก็จงอย่าสู่รู้เรื่องของใครอื่น
หากยังไม่ฉลาดจริง ก็จงอย่าพล่ามอวดรู้ใครอื่น
หากยังไม่แน่จริง ก็จงอย่าดูแคลนใครอื่น
หากยังไม่ร่ำรวยจริง ก็จงอย่าเห่ออวดใครอื่น

มองตัวเรา ดูตัวเรา หัวใจจักเป็นสุข
มองคนอื่น จ้องจับผิดแต่ใครอื่น หัวใจก็จักรุ่มร้อนนอนทุกข์..นะลูก

พ่อ พระธัมมสรโณ

 

ป้าค่ะ หนูรู้ว่าป้าอยู่ต่างประเทศ ทำงานเลี้ยงเด็กงานคงจะหนักเหมือนคนใช้แรงงานในบ้านเรา เข้าใจนะคะว่าการใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ มันเหนื่อย มันหนัก ค่าครองชีพสูง อดมื้อกินมื้อ และเครียดไม่มีใครคบแบบจริงใจ บางทีโรคประสาทกำเริบได้ เนียะพอดีมีญาติป่วยเป็นโรคประสาทเข้าขั้นวิกฤษ ถ้าป้าเครียดมาก เพื่อนรังเกียจ เพื่อน ไม่คบ สามีไม่รัก เลยเกิดภาวะเครียดอยากบ่น เหมือนญาติหนูที่เป็นโรคประสาทเลยค่ะ ฝากหนูเอายาได้นะคะ หนูยินดีค่ะ มีอะไรให้หนูช่วยได้บอกนะคะ ยินดีช่วยค่ะ คนไทยด้วยกัน ถึงไม่รวยแต่รวยน้ำใจนะคะ

ปล ชอบมากเลยกลอน ผัวพลัดพรากเมีย เมียคอยผัว เพราะจังค่ะ แต่งเก่งมากเลยค่ะ

ขอฝากตัวเป็นศิษย์เลยค่ะ

 

อนุโมทนาสาธุกับแม่ชีด้วยนะคะ
ขึ้นชื่อว่าบัณฑิตเมื่อทำผิดยังรู้ตัวกลับใจ สำนึกปรับปรุงพฤติกรรมเสียใหม่

แต่สำหรับคนพาล ความสำนึกผิดชอบ ชั่วดีย่อมไม่ปรากฏแก่เขา กลับถลำลึก ดิ่งจมเหว แถไถ ไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีความละอายแก่บาป นี่ขนาดมีหลักฐานเห็นยังขนาดนี้ หากไม่มีหลักฐานคงได้กินสตอเบอร์รี่เป็นกิโล

คนผิดยังรู้สึกสำนึกกลับตัวกลับใจ ยังควรค่าแก่การให้อภัย

แต่สำหรับคนพาลเขายังไม่รู้ตัวเองว่าสิ่งที่ทำผิดหรือถูก

แค่จิตสำนึกแห่งผิด ถูก ยังไม่รู้ อย่าไปนั่งได้ฌาณ ได้ ญาณอะไรเลย บุคคลประเภทนี้ต่อให้นั่งสมาธิเป็นร้อยปี ก็ไม่ได้อะไร สู้คนมีหิริโอตัปปะก็ยังไม่ได้

 

มนุษย์ต้องรู้ว่า การกระทำใด ๆ ในภพชาติปัจจุบันเท่ากับว่าได้วางแผนการเอาไว้สำหรับตนเองต้องเผชิญในภพชาติต่อไปเสมอ

ถ้ามนุษย์ได้ทราบความจริงเบื้องหลังมิติโลก เกี่ยวกับตนเองและบุคคลอื่น ๆ แล้ว เนื่องจากเป็นพันธกรรมที่แต่ละคนต่างต้องรับผิดชอบด้วยกันทั้งสิ้น ไม่มีใครอื่นสามารถช่วยเหลือหรือรับผิดชอบแทนได้ กรรมของผู้ใดต้องเป็นของบุคคลนั้นที่ต้องสอบให้ผ่าน เพื่อจัดการกับพลังงานกรรมในมิติคู่ขนานให้มันเป็นกลางด้วยตัวเขาเองเท่านั้น ถ้ามนุษย์อยากช่วยเหลือให้เขาเปลี่ยนแปลง มนุษย์สามารถทำได้แค่เพียงใช้ตัวเองเป็นเงื่อนไขด้านบวก เพื่อให้เขากระทำตอบทางด้านบวกต่อเราแทนเท่านั้น

ถ้าเขากระทำไม่ดีต่อตัวเรา จงกระทำดีตอบต่อตัวเขาให้มากขึ้น พลังอำนาจจากการทำดีต่อเขาด้วยพลังงานความรักบริสุทธิ์จะสามารถทำให้พลังงานด้านลบเขาเป็นกลางได้ แล้วในที่สุดเขาจะเปลี่ยนมาทำดีต่อเราได้ หากเรายังทำดีต่อเขาอยู่ต่อไป

 

ขออนุญาตินะท่านเล่าปัง

เท่าที่อ่านมา เกล้ากระผมรู้สึกยินดีกับท่านจิตยิ้ม ท่านจิตยิ้ม ไม่ได้กล่าวถึง "จิตจักรวาล" คุณจิตยิ้มคงลาออกจากความเชื่อจิตจักรวาลแล้ว จนไม่คิดจะเชื่อว่า เป็นคุณจิตยิ้มจริงหรือไม่ หรือว่าเป็นคนละคน คนที่เป็นจิตยิ้มที่โชว์ทฤษฎีจิตจักรวาลอย่างเหนียวแน่นมั่นคง ตอนนี้เป็นอะไรไปแล้วครับ อะไรเข้าสิงครับ

 

ตาแหลม แหะ

ป๋มอ่านข้ามทันทีที่เหนชื่อ

ขอบคุงท่างจอมยุติ มาหาสุนโลกัน
ที่ชี้นำข้าน้อย........

สามสี่เดือนก่อง ท่าน ก้น่าใจ
หายใจคว่ำ ..อยู่นา.....จำได้เลาๆ

 

ตรวจการบ้านแว้วฮับ ท่างมาหาสุน

พบการใช้ รหัสคำว่า

"ความรักบริสุทธิ" อยู่ฮับ

ดังนั้น เฮีย! ส่งมาเกอะ แน่นวล

 

วิเคราะห์สถานการณ์ภาคใต้....

 

ขณะนี้ไม่วิเคราะห์รัดถะบาลม.จี่จี่ก็ลำบาก
จะแย่อยู่แล้ว
หากยังช่วยวิเคราะห์กันหลายๆ ฝ่าย
บังเอิญไปโดนตาปลาISIS เข้าอย่างแรง
ทีนี้ใครก็ไม่อยากเป็นมันแล้วล่ะรัฐบาล
รัฐบวม
แต่บังเอิญพอดีซื้อรถถังล๊อตใหม่มาได้
อาจจะอยากทดลองใช้งานจริงๆ
ก็ลองดูฮับ