เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๑๔ สิงหาคม ๒๕๖๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๑๔ สิงหาคม ๒๕๖๗

​

 

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๑๔ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ เป็นวันแรกที่กระผม/อาตมภาพปฏิบัติหน้าที่คณะกรรมการขับเคลื่อนโครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์ ด้วยหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา (หมู่บ้านรักษาศีล ๕) ระดับหนประจำปี ๒๕๖๗ โดยทำการลงตรวจประเมินหมู่บ้านวัดอุทยาน หมู่ที่ ๕ ตำบลบางขุนกอง อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรีเป็นแห่งแรกของปี

เริ่มตั้งแต่ประมาณ ๗ โมงครึ่ง กระผม/อาตมภาพก็ลงไปทักทายบรรดาคณะกรรมการและอนุกรรมการที่เดินทางมาถึง และปรับแก้หน้างานเพื่อให้เป็นไปด้วยความสะดวกเรียบร้อย แล้วเดินดูซุ้มนิทรรศการต่าง ๆ ที่ทางหมู่บ้านจัดมาแสดง ซึ่งของดีของจังหวัดนนทบุรีเป็นที่เลื่องลือ ก็คือทุเรียนนนทบุรีนั่นเอง

แต่ว่าในปัจจุบันนี้ทุเรียนนนทบุรีหายากขึ้น ในขณะเดียวกันราคาก็แพงขึ้นไปด้วย แต่ว่าวันนี้ทางด้านพระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ผศ.ดร. เจ้าอาวาสวัดอุทยาน ได้เตรียมต้นทุเรียนพันธุ์กระดุมสีนากไว้ รอให้พระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหารัชมงคลมุนี (ธงชัย ธมฺมธโช) กรรมการมหาเถรสมาคม เจ้าคณะใหญ่หนกลาง ประธานอำนวยการโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ได้ทำการปลูกเป็นที่ระลึกด้วย

เมื่อถึงเวลาพระเถรานุเถระและข้าราชการต่าง ๆ นำโดยท่านผู้ว่าราชการจังหวัดนนทบุรี ก็ได้ร่วมกันถวายการต้อนรับ พระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหารัชมงคลมุนี เมื่อถ่ายรูปหมู่ร่วมกันแล้ว ก็ได้อาราธนาหลวงพ่อสมเด็จฯ ท่านได้มอบข้าวสารอาหารแห้งให้แก่ผู้ป่วยติดเตียง ซึ่งเป็นโครงการหนึ่งในหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ก็คือช่วยเหลือผู้ป่วยติดเตียงโดยไม่ทิ้งใครให้ไว้ลำบากอยู่เบื้องหลัง

แล้วหลวงพ่อสมเด็จฯ ท่านก็สนุกสนานกับการชมซุ้มนิทรรศการต่าง ๆ จนกระทั่งขึ้นไปสู่สถานที่ตรวจประเมิน จุดธูปเทียนบูชาพระรัตนตรัย ได้เป็นประธานในการเจริญบทจักกิวังสะทะสะมะปะระเมนทะมะหาราชาภิถุติคาถา แล้วก็เป็นการถวายสักการะกันตามลำดับ

เมื่อถึงเวลาแล้ว ทางด้านโฆษกก็ได้เชิญให้ผู้มีอุปการะคุณจำนวน ๑๐ รูป/คน ได้เข้ารับประกาศเกียรติคุณจากหลวงพ่อสมเด็จฯ องค์ประธาน จากนั้นท่านก็ได้ให้โอวาทว่าจะต้องปฏิบัติอย่างไร โครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ของเราจึงจะก่อให้เกิดประโยชน์แก่ประเทศชาติและส่วนรวมให้มากที่สุด

ต่อด้วยการปลูกทุเรียนเป็นที่ระลึกแล้วท่านก็ขอตัวกลับ เนื่องเพราะว่าติดศาสนกิจ งานที่เหลือพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระพรหมเสนาบดี (พิมพ์ ญาณวีโร) กรรมการมหาเถรสมาคม เจ้าคณะภาค ๗ รองประธานโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ เป็นผู้ทำการเปิดการตรวจประเมินต่าง ๆ

 

เมื่อถึงเวลา บรรดากรรมการทั้งหมดก็มอบหมายให้กระผม/อาตมภาพทำหน้าที่เป็นผู้ซักถาม ซึ่งได้ถามต่อท่านผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดนนทบุรี และท่านวัฒนธรรมจังหวัดนนทบุรี ถึงแนวทางในการส่งเสริมการปฏิบัติธรรมของหมู่บ้านวัดอุทยาน ตลอดจนกระทั่งการหาต้นทุนทางวัฒนธรรม เพื่อมาแปรเป็นมูลค่า ให้เกิดประโยชน์ต่อบรรดาพี่น้องชาววัดอุทยานทั้งหลาย พร้อมกับให้คำแนะนำเพิ่มเติมว่าจะต้องปฏิบัติอย่างไร

อย่างเช่นว่า ทางสำนักงานพุทธศาสนาจังหวัดนนทบุรี ก็ให้เป็นผู้ประสานงานหน่วยงานต่าง ๆ ที่ต้องการนำบุคลากรมาปฏิบัติธรรม หรือว่าฝึกอบรมปฏิบัติธรรม ก็ให้นำมาลงที่วัดอุทยานแห่งนี้ ก็จะสามารถทำหน้าที่สำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดดีเด่นของตนได้อย่างต่อเนื่อง

ส่วนทางสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดนั้น ให้ประสานกับทางการท่องเที่ยวจังหวัด ให้จัดหรือว่าแนะนำการท่องเที่ยวในพื้นที่ของตนเอง อย่างเช่นว่าการตักบาตรทางน้ำ ๑๐๘ รูปก็ดี โครงการอุ้มบาตรเข้าวัดของชาวบ้าน ซึ่งมีกำหนดการที่แน่นอนก็ตาม หรือแม้กระทั่งผู้ที่รักธรรมชาติหรือว่าชอบศึกษาในการดูนก ก็ยังมีนกแก้วโม่งฝูงสุดท้ายในธรรมชาติ ซึ่งอาศัยอยู่รอบบริเวณวัด สามารถที่จะแปลมาเป็นต้นทุนในด้านการท่องเที่ยวตลอดจนกระทั่งต้นทุนทางวัฒนธรรมได้ ถ้าทำเช่นนี้ก็จะมีรายได้เข้าสู่พื้นที่ของตนเอง สนับสนุนให้ชาวบ้านสามารถที่จะรักษาศีล ๕ ได้มั่นคงยิ่งขึ้น เพราะว่ามีสัมมาอาชีพอยู่ในตัวแล้ว

เมื่อทำการตรวจประเมินลงคะแนนกันเรียบร้อย ก็ได้มอบให้แก่พระมหาวิเชียร ชาตวชิโร ป.ธ. ๙ วัดสระเกศ ราชวรมหาวิหาร ผู้ช่วยเลขานุการคณะกรรมการตรวจประเมินหนกลาง ได้นำไปกรอกคะแนนลงเว็บไซต์แต่เพียงผู้เดียว จากนั้นพระเดชพระคุณพระเทพปวรเมธี, รศ, ดร. (ประสิทธิ์ พฺรหฺมรํสี ป.ธ.๙) รองเจ้าคณะภาค ๑๕ ประธานคณะกรรมการขับเคลื่อนโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ หนกลาง ได้กล่าวถึงประโยชน์ วิธีการ ตลอดจนกระทั่งเกณฑ์การตรวจประเมินในครั้งนี้ ซึ่งเชื่อว่าการที่มาสัมผัสกับของจริง จะทำให้ทางคณะกรรมการสามารถที่จะทำการลงคะแนนได้อย่างบริสุทธิ์ยุติธรรม

ส่วนตัวกระผม/อาตมภาพซึ่งรับผิดชอบในการตรวจลงคะแนนในหมวดที่ ๓ ก็คือการปฏิบัติธรรมของชาวบ้านและชาววัดทั้งหลาย ร่วมกับพระเดชพระคุณพระเทพวชิรกิตติ วิ. (กิตติชัย อภิชโย ป.ธ. ๕) วัดโสมนัส ราชวรวิหาร และพระเดชพระคุณพระโสภณพัฒนคุณ (ทินน์ สุทินฺโน) วัดพุน้อย จังหวัดลพบุรี ซึ่งทั้งสองรูปต่างก็มอบภาระให้กระผม/อาตมภาพตัดสินใจลงคะแนนไปเลย โดยที่ท่านช่วยเซ็นรับรองให้เท่านั้น

 

เมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพจึงต้องทำหน้าที่ของตนเองให้บริสุทธิ์ยุติธรรมที่สุด เนื่องเพราะว่าคณะกรรมการทุกคนต่างก็ออกปากว่า "วัดอุทยานเป็นวัดลูกศิษย์ของหลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน" บ้าง "เป็นเด็กในคาถาหลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน" บ้าง ทำเอากระผม/อาตมภาพ "หัวเราะมิได้ร่ำไห้มิออก" ยังสงสัยอยู่เหมือนกันว่า วันนี้ที่ให้กระผม/อาตมภาพเป็นผู้ซักถามอยู่แต่ผู้เดียวนั้น เกิดจากเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า ? แต่กระผม/อาตมภาพนั้นถือว่าถ้าเป็นคนกันเองนี่ต้องเคี่ยวให้หนัก ถ้าหากว่าเป็นผู้อื่นอย่างไรก็ได้ ถ้าอยู่ในลักษณะที่ว่าคนกันเองแล้วเรา "เอาอยู่" คนอื่นเราก็สามารถที่จะ "เอาอยู่" ได้ทุกคน

เมื่อทำการตรวจประเมินและเข้าสู่พิธีปิดก็ตกเวลา ๑๑.๔๐ น. ไปแล้ว คณะกรรมการเพิ่งจะได้ฉันเพลร่วมกัน ข้าวปลาอาหารที่เตรียมเอาไว้โดยเฉพาะอยู่ในห้องอากาศ ต้องบอกว่าเย็นจนหมดรสหมดชาติไปเลย เพราะว่าเตรียมการเอาไว้นานและเปิดเครื่องปรับอากาศรอไว้อีกด้วย

แต่ก็เป็นเรื่องอัศจรรย์ที่ว่า เมื่อวานนี้พระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ผศ.ดร. และทีมงาน ก็ยังวางแผนรองรับไว้ว่า ถ้าอยู่ ๆ ฝนตกหนักจะทำอย่างไร ปรากฏว่าวันนี้มีแดดจัดเสมอต้นเสมอปลายตั้งแต่ต้นจนจบ ต้องบอกว่าเป็นบารมีของครูบาอาจารย์และเจ้าที่เจ้าทางแถวนี้ โดยเฉพาะหลวงปู่เพิ่ม นะสีเล อดีตเจ้าอาวาสวัดอุทยาน ซึ่งเป็นพระเกจิอาจารย์ที่ชาวบ้านให้ความเคารพนับถือมากเป็นพิเศษ

เนื่องเพราะว่าท่านเป็นเจ้าของวลี "เรือทองเศรษฐี" รูปแรกของประเทศไทย เพราะว่าพายเรือไปบิณฑบาต บรรดาลูกศิษย์ลูกหาที่บนท่านแล้วเกิดผลดีขึ้นมา ก็พากันปิดทองจนเรือของท่านเหลืองอร่ามไปหมด แล้วท่านก็ใช้คำว่า "เรือทองเศรษฐี" เป็นรูปแรก ต่อมาทางด้านวัดพุน้อย จังหวัดลพบุรี ของหลวงพ่อเจ้าคุณทินน์ (พระโสภณพัฒนคุณ) ก็ได้ใช้วลีต่อมาว่า "เศรษฐีเรือทอง" ซึ่งก็อยู่ในลักษณะใกล้เคียงกัน ก็คือได้ทำการค้าขายทางเรือจนกระทั่งร่ำรวยเป็นเศรษฐีขึ้นมา

จะบอกว่าเขาทั้งหลายเหล่านี้โชคดีที่มีครูบาอาจารย์ดีก็ว่าได้ เพียงแต่ว่าเราท่านทั้งหลายถ้ามีครูบาอาจารย์ดีแล้ว ก็จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องรักษาคุณงามความดีในศีล ในสมาธิ ในปัญญา ให้มากเข้าไว้ จะได้ไม่เสียชื่อว่าเป็นลูกศิษย์มีครู ไม่อย่างนั้นก็ถือว่าเราเองจะทำให้ครูบาอาจารย์เสียชื่ออีกต่างหาก..!

 

เมื่อตรวจประเมินเสร็จแล้ว คาดว่าบรรดาผู้ที่ตรากตรำกับงานมา ทั้งฝ่ายฆราวาส ฝ่ายพระภิกษุสงฆ์และส่วนราชการต่าง ๆ ก็คงจะหมดสภาพสลบไสลไปตาม ๆ กัน แต่ว่าเมื่องานผ่านไปด้วยดี ทุกคนก็รู้สึกว่ายินดีและปลาบปลื้มใจโดยถ้วนหน้ากัน

โดยเฉพาะกระผม/อาตมภาพเองได้รับคำชมเชยแทนเจ้าอาวาสวัดอุทยานมาหลายต่อหลายอย่าง อย่างเช่นว่า "หลวงพ่อเล็กสามารถอบรมลูกศิษย์ให้มีคุณภาพมาก" กระผม/อาตมภาพเองก็ได้แต่บอกว่า "ถ้าลูกศิษย์ไม่เอา ต่อให้ครูบาอาจารย์อบรมขนาดไหนก็คงไปไม่รอด ต้องให้ลูกศิษย์มีจิตสำนึกในทางที่ดีและเอางานเอาการ ไม่ทำตัวเป็นภาระแก่พระพุทธศาสนาด้วย"

แต่ว่าในสิ่งทั้งหลายเหล่านี้นั้น เมื่อปรากฏผลออกมาเป็นส่วนรวมก็อยู่ในลักษณะที่ว่า ลูกศิษย์จำนวนหนึ่งไปแล้วก็สร้างความเจริญให้กับวัดวาอารามและสถานที่นั้น ๆ ได้ กระผม/อาตมภาพก็พลอยปลื้มใจและดีใจไปด้วยอย่างแท้จริง

คาดว่าการตรวจประเมินยกบ้านวัดอุทยานขึ้นเป็นหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบครั้งนี้นั้น น่าจะมีผลออกมาค่อนข้างจะดีถึงดีมาก ส่วนจะดีไปถึงในระดับภาค หรือว่าระดับหน ตลอดจนระดับประเทศหรือไม่อย่างไร ก็ต้องดูว่าคณะกรรมการฝ่ายอื่น ๆ อีก ๓ ฝ่าย ที่ทำการตรวจประเมินร่วมกันนั้น ท่านจะให้คะแนนไปในแนวใด แต่ว่าส่วนใหญ่แล้วทุกท่านก็มีประสบการณ์ในการตรวจประเมินมาแล้วทั้งสิ้น บางท่านก็เป็นกรรมการมาหลายต่อหลายวาระด้วยกัน เชื่อมั่นได้เลยว่าคะแนนที่ออกมาต้องบริสุทธิ์ยุติธรรมอย่างแน่นอน

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๑๔ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)