เรื่องเด่น บันทึกการเดินทาง "ญี่ปุ่นเมื่อซากุระบาน"

บันทึกการเดินทาง "ญี่ปุ่นเมื่อซากุระบาน"

วันอาทิตย์ที่ ๑๖ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘


สามทุ่มเดินทางไปท่าอากาศยานนานาชาติสุวรรณภูมิ


นัดพบหน้าอำเภอ เอ๊ย..หน้าประตู ๗




สแกนพาสปอร์ตไม่ผ่านตามเคย


ต้องอาศัยเคาน์เตอร์เช็คอิน


รูปหมู่ที่ขาดคนถ่าย


ไป fast track


ช้าอิ๊บอ๋าย..!


กลายเป็นช้ากว่าช่องทางปกติ


รวมพลแล้วไปทางออกขึ้นเครื่อง




ลงไปเข้า "เล้า"










ของกินเพียบ แต่..เอิ่มมม..!​

 

วันอาทิตย์ที่ ๑๗ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘


เวลา ๐๐.๒๐ น. เดินไปทางออกขึ้นเครื่อง


ประตู E9 ไกลมาก


ประตูผู้หญิง


เก็บ "เสบียงบุญ" ก่อนขึ้นเครื่อง


ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ทางสายการบินเพิ่มเวลาการนั่งรอขึ้นเครื่องให้แก่ท่านโดยไม่คิดเงินเพิ่ม..!
​

 

JL นิมนต์พระขึ้นเครื่องก่อน


ไปทางไหนหว่า ?


นั่งกับคุณหมอ..เป็นอะไรจะได้รอด..!
​

 

ประมาณหกโมงครึ่งเมืองไทย แสงเงินแสงทองเริ่มจับขอบฟ้า


อาหารเช้ามาเสิร์ฟเร็วมาก


เมฆหนาแน่นมาก


ไม่มีม่านหน้าต่าง เป็นฟิล์มอัตโนมัติ


เวลา ๐๘.๒๐ น. (ญี่ปุ่น) ถึงท่าอากาศยานนานาชาติคันไซ






เดินฝ่าอากาศหนาวเยือกไปขึ้นรถไฟ






ลงที่อาคารผู้โดยสารขาเข้าแล้วไปผ่าน ตม.


ระบบอัตโนมัติทั้งหมด เจ้าหน้าที่แค่แนะนำว่าให้เราทำอะไรเท่านั้น






ลงไปรับกระเป๋าด้านล่าง




แล้วมาสแกนพาสปอร์ตเพื่อออกจากสนามบิน






ขึ้นไปเพื่อรับตั๋วรถไฟที่จองไว้








ไปหัดจิ้มเครื่องออกตั๋วกันแบบ "หนุกหนาน" มาก






สแกนตั๋วขึ้นรถไฟไปที่พัก


ถึงเป็นระบบอัตโนมัติทั้งหมด ระหว่างทางก็มีเจ้าหน้าที่มาขอตรวจ
​

 

เวลา ๑๐.๓๐ น. (ญี่ปุ่น) เตรียมตัวลงที่สถานีโอซาก้า






ขึ้นลิฟท์ไปด้านบน สแกนตั๋วออกจากสถานีรถไฟ








เดินไปโรงแรมประมาณ ๑ กิโลเมตร ลมแรง หนาวมาก




เข้าโรงแรมไปฝากกระเป๋าและใส่เสื้อกันหนาว จะเช็คอินได้ตอนบ่ายสองโมง
​

 

ใส่กันหนาวแล้วเดินย้อนกลับมาทางเดิม ลมไม่มีแถมแดดออกอีกต่างหาก..!








สถานีรถไฟใหญ่จนเกินไป กว่าจะหาสายที่ตัวเองนั่งได้ก็เดินจนขาอ่อน..!




สายสีแดง..เข้าแถว..!


ที่นั่งเหลือเฟือ..


ถ้าไม่มีลมก็ยังพอไหว
​

 

ลงสถานีเทนโนจิ ไม่เดินไม่วิ่งก็ไม่ใช่ญี่ปุ่น..!








เดินจนหมดพลัง ต้องเข้าร้านอาหารกันก่อน




ร้านแคบมาก แต่โต๊ะอุ่นช่วยได้เยอะเลย..!




ต่างคนต่างสั่ง ถึงเวลาเขาเอามากองรวมกันบนโต๊ะอุ่น




ในรูปมาเป็นจาน ของจริงมาเป็นกอง..!


เกลี้ยงขนาดนี้ยังมีคนบอกว่าได้ไม่ถึงครึ่งท้อง..!


ขนาดคนคิดเงินยังออกอาการน้ำตาจิไหล..!​

 

เดินไปวัดชิเท็นโนจิ หนึ่งในวัดเก่าแก่ที่สุดในประเทศญี่ปุ่น


วันนี้เข้าฟรี ปกติต้องจ่ายคนละ ๓๐๐ เยน


สแกนทำบุญตามอัธยาศัย








วัดชิเทนโนจิ (ซื่อเทียนหวังซื่อ) วัดสี่ท้าวมหาราช










ที่วันนี้เข้าฟรีเพราะว่ามีตลาดนัด










มุมสวยภายในวัด​

 

เดินชมของสวยงามระหว่างเดินกลับสถานีรถไฟ






แวะ Family Mart ซื้อน้ำดื่ม เป้าหมายคือแลกแบงค์ย่อย..!


ตัวทานูกิ (หมาแรคคูน) ชวนซื้อปลาดิบ..!




สแกนตั๋วจนบางคนในกลุ่มได้เป็น VIP








นั่งรถไฟไปลงสถานีโอซาก้า แล้วเดินไปปราสาทโอซาก้า








รอรถรางอีก ๑๕ นาที เดินดีกว่าว่ะ..!






เลี้ยวซ้ายเป็นทางเข้าปราสาท ก่อนเลี้ยวซ้ายอีกทีทางขวามือจะเป็นคูเมือง












จะผ่านสวนดอกเหมย - ดอกท้อก่อนเข้าตัวปราสาทหลัก








ไม่ต้องไปไหนกันแล้ว..!










ถ่ายรูปก่อนไปเข้าคิวซื้อตั๋ว​

 

โอ้แม่เจ้า...คิวยาวเป็นกิโลเลย..!


ผู้เชี่ยวชาญใช้วิธีซื้อตั๋วออนไลน์ตรงนั้นเลย






คณะของเราผ่านเข้าไปให้คนอื่นที่รอคิวอยู่มองตาปริบ ๆ..!










No Photo, please. จะหวงไปทำอะไรวะ ?








ทิวทัศน์รอบด้านบนชั้น ๘​

 

เดินออกข้างนอกไปรอขึ้นรถไฟกลับโรงแรม














ลงรถไฟแล้วเดินขาลากกลับโรงแรมไปเช็คอิน..!


ของใช้ส่วนตัวหลายอย่างต้องหยิบขึ้นไปบนห้องเอง








ห้องพักแคบเล็กประหยัดที่ตามประสาญี่ปุ่น แต่ดีที่มีอ่างให้แช่น้ำร้อนได้
​

 

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๑๗ มีนาคม ๒๕๖๘

​

 

วันอังคารที่ ๑๘ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘


อากาศตอนประมาณ ๐๔.๐๕ น. (ญี่ปุ่น) อยู่ที่ ๔ องศาเซลเซียส


"เสบียงบุญ" วันนี้


บัตรสำหรับรับอาหารเช้าในห้องอาหารของโรงแรม




ห้องอาหารเปิดเวลา ๐๖.๑๕ น. (ญี่ปุ่น)


อาหารบุฟเฟ่ต์ แต่สำหรับคนไทยก็เหมือนกับให้กินรองท้องเท่านั้น










เวลา ๐๗.๓๐ น. (ญี่ปุ่น) ฝ่าความหนาวขึ้นรถไฟไปเมืองนารา
​

 

เวลา ๐๘.๕๕ น. (ญี่ปุ่น) ลงรถไฟที่เมืองนารา เข้าห้องน้ำแล้ว มาซื้อตั๋วเพื่อนั่งรถเมล์ไปวัดโทไดจิ




บัตรนี้สามารถเติมเงินใช้ไปได้เรื่อย ๆ






ประมาณ ๑๐ นาทีมาถึงหน้าวัดโทไดจิ ลงจากรถเมล์มาก็เจอกวางรุมเลย..!
​

 

หลุดจากกวางมาได้ก็ไปซื้อตั๋ว เดินเข้าไปยังวิหารไม้ใหญ่ที่สุดในประเทศญี่ปุ่น
















เข้าไปสักการะหลวงพ่อโตโทไดจิและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ภายในมหาวิหาร


รบกวนนักท่องเที่ยวฝรั่งถ่ายรูปให้ ภาพที่ออกมาทำเอาปลื้มจนน้ำตาจิไหล..!


ต้องการแบบนี้ครับ..!




สักการะรูปสลักหลวงพ่อพระปิลโฑลภารทวาชะ อายุเกือบ ๘๐๐ ปี เจ็บป่วยตรงไหนให้ลูบตรงนั้น จึงลูบหม้อยาทั้งใบเลย..!








ขากลับแวะละลายทรัพย์กันตามธรรมเนียม..!


กลับออกมาเจอนักท่องเที่ยวที่สวนเข้าไปแล้ว รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากเลย
​

 

เดินไปซื้อตั๋วเช้าชมพิพิธภัณฑ์ Nara National Museum






























ชิ้นที่สวยงามสมบูรณ์เขาจะห้ามถ่ายรูป
​

 

เดินไปร้านอาหาร ๑ รูป เท่ากับ ๑ เลี้ยว เดินจนท้อว่าเมื่อไหร่จะถึงเสียที..!




รอไปจนกว่าโต๊ะจะว่าง..!




จ่ายเงินและสั่งกับตู้อัตโนมัติ


โห..ชามใหญ่มาก




คุณหลอกดาว..!








อิ่มแล้วออกมาหาขนมกิน ขณะที่ลูกค้าอื่น ๆ เข้าคิวรอเก้าอี้ว่างต่อไป..!










เดินย้อนกลับมาเข้าร้านกาแฟโคตรแพง..!
​

 

เดินไปสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่วัดโกฟุกุจิ


มีคนพาลูกสาวมาเที่ยวญี่ปุ่นด้วย










เดินออกไปขึ้นรถเมล์กลับสถานีรถไฟ










ขาไปนั่งรถไฟ ๒ ต่อ ขากลับทำไมเหลือต่อเดียวก็ไม่รู้ ?












ลงรถไฟ สแกนตั๋วออกจากสถานี แล้วเดินกลับโรงแรมที่พัก
​

 

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๑๘ มีนาคม ๒๕๖๘

​

 

วันพุธที่ ๑๙ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘


อากาศเช้านี้ที่โรงแรม แต่เขาว่าเทือกเขาโกยะซังที่เราจะไป อยู่ที่ ๑ องศาเซลเซียส..!


"เสบียงบุญ" เช้าวันนี้


ติดป้ายแจ้งให้พนักงานทำความสะอาดห้องด้วย


บัตรสำหรับห้องอาหารเช้านี้


ตรงเวลามาก ๐๖.๑๔ น.แล้ว ก็ยังไม่เปิด










เลือกได้ตามสบาย


ชงชาเองมา ๒ วัน เพิ่งเห็นว่าเขามีให้..!






เวลา ๐๗.๓๐ น. (ญี่ปุ่น) เดินไปขึ้นรถไฟที่สถานีกลางโอซากา




มีคนขาสั้นเดินมาไม่ทัน แต่ประตูรถไฟเสียต้องแก้ไข ๒ นาที เลยขึ้นรถได้ทันพอดี..!






มาลงที่สถานีชินอิมามิยะ แล้วเติมเงินกันก่อน


วิ่งหาห้องน้ำ ๕๕๕




นั่งรอรถไฟเพื่อไปโกยะซัง


คนแก่ทนหนาวไม่ไหวมีห้องอุ่นให้นั่งพัก


คนแก่น้อยไปหามุมถ่ายรูป..!​